Pleidooi voor aandelen uit de eurozone

Door Clément Inbona, fondsmanager, La Financière de l’Echiquier (LFDE).

Na vijf kwartalen van stagnatie in de eurozone, waarin de groei binnen een smalle bandbreedte van -0,1% tot +0,1% bleef, is er eindelijk een sprankje hoop in het voorlopige cijfer over het eerste kwartaal van 2024. Met een groei van 0,3% in de periode van januari tot maart lijkt er eindelijk zicht op verbetering. Er zijn steeds meer redenen om hierin te geloven.

Clément Inbona

Sinds januari bevindt de door Citigroup berekende economische verrassingsindicator voor de eurozone zich weer op positief terrein, wat erop wijst dat de consensusverwachtingen van economen te pessimistisch waren ten opzichte van de daadwerkelijk gemeten cijfers. Dat in de Verenigde Staten de situatie juist omgekeerd is en de cijfers systematisch teleurstellen, versterkt dit positieve beeld nog verder.

Ook op het gebied van inflatie zijn de cijfers in de eurozone positiever dan verwacht, terwijl de inflatie in de Verenigde Staten hardnekkiger blijkt dan economen hadden voorspeld. De Europese Centrale Bank (ECB) heeft dan ook voldoende ruimte om het monetaire beleid te versoepelen en heeft openlijk aangegeven dat zij overweegt om de rente in juni voor het eerst te verlagen. De Amerikaanse Federal Reserve (Fed) daarentegen handhaafde tijdens haar laatste vergadering het bestaande beleid, zonder vooruitzicht op een snelle renteverlaging. Mocht de ECB de rente eerder verlagen dan de Fed, dan zou het verschil in monetair beleid tussen de ECB en de VS groter zijn dan ooit tevoren.

Hoe paradoxaal het ook mag lijken, ondanks een ongekend sterke verkrapping van het monetaire beleid en ondermaatse groei, blijft de werkloosheid in de eurozone overal historisch laag. Daarentegen zijn de recentste werkloosheidscijfers in de Verenigde Staten verontrustend hoog. In één jaar tijd is de werkloosheid in de VS met 0,5% gestegen. Hoewel de totale werkloosheid in de VS nog steeds lager is dan in de eurozone, duidt een verzwakkende arbeidsmarkt op afnemend vertrouwen en stagnerende consumptiebestedingen.

Deze uiteenlopende ontwikkelingen zijn voornamelijk te wijten aan de rigidere arbeidsmarkt in Europa, waardoor schommelingen meer worden afgevlakt dan elders. Dit kan voordelig zijn wanneer de economie vertraagt, maar werkt als een remmende factor in tijden van groei.

Tot slot kan Europa, dat sterk afhankelijk is van export, profiteren van de aantrekkende wereldhandel. De OESO, het IMF en de Wereldhandelsorganisatie verwachten dat de wereldhandel in 2024 en 2025 sterk zal opleven, wat een positieve bijdrage zal leveren aan de groei in de eurozone, in tegenstelling tot het negatieve effect van vorig jaar.

In juni kiezen de burgers van Europa nieuwe vertegenwoordigers voor het Europees Parlement. Hoewel de peilingen winst voorspellen voor rechts en extreemrechts, wordt geen drastische koerswijziging van de Unie verwacht. In de Verenigde Staten daarentegen, kan de onzekere uitslag van de presidentsverkiezingen een radicale verandering teweegbrengen als Trump weer aan de macht komt.

Na een lange periode van somberte klaart de economische hemel boven de eurozone op. Dit optimisme dringt door tot financieel analisten, die de winstverwachtingen voor bedrijven in de eurozone verhogen. Dit is goed nieuws voor de lang ondergewaardeerde aandelen uit de regio.