Schroders: Onrust in Argentinië is geen klassieke crisis

De oplaaiende risico’s in Argentinië, met hoge inflatie, zwakke valuta en zorgen over de nationale financiën en monetair beleid, doen denken aan een traditionele crisis in de opkomende markten. Soortgelijke problemen spelen ook in Turkije en Indonesië. Moeten hierdoor vraagtekens gezet worden bij de langetermijntrend van verbetering van de fundamentals, vragen Michael Scott en James Barrineau, beleggers van Schroders zich af.

Opkomende markten minder schokgevoelig

De Argentijnse peso is 20% minder waard geworden ten opzichte van de dollar in de vorige maand. De Turkse lira is ineengestort en Indonesië zag ook de eigen valuta wegglijden, ondanks dat de lopende rekening flink verbeterd is en er een renteverhoging aan zit te komen. Toch wijzen Scott en Barrineau op de positieve ontwikkelingen die de opkomende markten de afgelopen jaren hebben doorgemaakt. Dankzij ingrepen en hervormingen zijn zij minder gevoelig geworden voor externe schokken; de valutacontroles zijn losgelaten, centrale banken functioneren onafhankelijker en de balansen zijn verbeterd, naast de valutareserves die zijn opgebouwd.

Omslag in Argentinië

De laatste grote crisis was de wanbetaling op de Argentijnse staatsschuld in 2001. Maar het land heeft onlangs een omslag gemaakt met de verkiezing van president Macri. Zijn akkoord met schuldeisers uit 2001 gaf het land weer toegang tot de obligatiemarkt. De eerste Argentijnse obligatie-uitgifte sindsdien, in april 2016, was de grootste uitgifte van opkomende markten staatsobligaties ooit op dat moment, en haalde maar liefst 16 miljard dollar op. Naast andere maatregelen hief Macri de controle op vreemde valuta op, evenals de im- en exportrestricties, en verlaagde hij de vennootschapsbelasting naar 30%.

In december van het vorige jaar heeft de Argentijnse centrale bank haar doelstelling om de inflatie terug te dringen, versoepeld van 12% naar 15%. Dit leidde tot een sell-off van de peso. Naarmate de rendementen op Amerikaanse staatsobligaties opliepen, leefde de Amerikaanse dollar, de oude rivaal van opkomende markten, op en groeide de bezorgdheid waardoor de peso met 20% ten opzichte van de dollar in mei verzwakte.

De laatste keer dat er turbulentie was in de opkomende markten was in 2013, veroorzaakt door de ‘taper tantrum’. Maar de opkomende markten hebben sindsdien niet stilgezeten. Zij hebben sterkere buffers opgebouwd, vreemde valutareserves aangelegd en de lopende rekening gezond gemaakt. Daarnaast lijken ze ook sneller en adequater te reageren op problemen die zich momenteel voordoen.

Geen systematisch probleem in opkomende markten

Michael Scott, European fixed income fund manager bij Schroders , ziet de huidige volatiliteit met name veroorzaakt door specifieke omstandigheden in de desbetreffende landen. Er doet zich volgens hem geen systematisch probleem voor. Hij wijst met name op de positieve fundamentals. Deze landen hebben hun specifieke uitdagingen en bevinden zich allemaal weer in een andere fase van de economische cyclus. De opkomende markten bewegen weg van het oude beeld van exporterende grondstoffenproducenten en lage lonen-landen, richting economieën waarvan dienstverlening en consumptie belangrijke componenten zijn.

Een sterke dollar is nooit goed voor opkomende marken, stelt James Barrineau, co-head of emerging market debt relative bij Schroders . Maar Argentinië, Turkije en Indonesië hebben adequaat gereageerd, zonder hun valutareserves te verspillen in het verdedigen van hun munt. Als de rook is opgetrokken, zullen competitieve valuta de weg banen voor betere economische groei.