Duitsland, het nieuwe Amerika?

Alexis Bienvenu, Beheerder, La Financière de l’Échiquier.

Duitse aandelen hebben er sinds begin dit jaar een indrukwekkende klim opzitten. Terwijl de wereldwijde aandelenindex een stijging van 2,7% liet optekenen[1], koerste de DAX 22% hoger, nog een flink stuk meer dan de bredere Europese aandelenmarkt, die toch ook al 10,7% hoger noteert.

Alexis bienvenu
Alexis Bienvenu
De Duitse beurs vertoeft de afgelopen maanden onder een gunstig gesternte: een nieuwe Bondskanselier die een conservatief en dus in principe voor beleggers gunstig beleid voorstaat, maar wiens slagkracht enigszins wordt ingeperkt door zijn brede coalitie, vormt het ideale klimaat voor de markten; een historische hervorming van de begrotingsregels waarover in het land ongewoon grote eensgezindheid bestaat, laat toe schulden te maken om de economie aan te zwengelen; er staan gigantische investeringen in defensie en infrastructuur op stapel, met de zegen van de Europese Unie; en de op 4 juni bekendgemaakte plannen voor de vennootschapsbelasting getuigen tot slot van politieke wil om productieve investeringen op lange termijn te ondersteunen. De aanslagvoet voor Duitse ondernemingen daalt wellicht met 5 procentpunten tegen 2032.

Is Duitsland dan het nieuwe Amerika? Zal het kapitaal massaal toestromen in de Rijnvallei, zoals het al decennia tegen de plinten klotst in Silicon Valley? Dat idyllische plaatje verdient toch enige nuancering.

Om te beginnen gaan de plannen om de vennootschapsbelasting te verlagen nu ook weer niet zó ver: 46 miljard euro tegen 2029, iets minder dan 1% van het bbp op vier jaar. Dat zal het economische landschap niet radicaal veranderen. De geplande defensie- en infrastructuurinvesteringen zijn veel omvangrijker, circa 1.000 miljard gespreid over 12 jaar, maar het effect daarvan zal wellicht pas vanaf 2026 voelbaar zijn. In afwachting blijven de vooruitzichten voor de economische groei bijzonder mager: de Bloomberg-consensus houdt het op een schrale 0,1% in 2025, na twee jaren van lichte krimp. Ook in 2026 wordt nog maar 1,1% groei verwacht. Dat kunnen we moeilijk een hoge vlucht te noemen, zelfs al zouden de prognoses nog – voor een keer – naar boven worden bijgesteld.

Duitsland gaat bovendien de handelsoorlog van de Verenigde Staten in met één grote zwakte: doordat zijn bedrijven een groot deel van hun inkomsten uit export halen, is zijn economische structuur uitermate gevoelig voor de wereldhandel. Nu door de Amerikaanse maatregelen de groeivooruitzichten voor de wereldeconomie verslechteren, wacht het land dus zware tegenwind. Tot slot dankt de Duitse markt zijn opmars in ruime mate aan twee sectoren, die de andere overschaduwen: kapitaalgoederen, met onder meer Rheinmetall en Siemens Energy, en SAP, het technologische kroonjuweel van het land. Maar die aandelen zijn inmiddels peperduur. Rheinmetall noteert na een stijging met 205% sinds begin dit jaar (en 2.400% op vijf jaar!) tegen meer dan 60 maal de in 2025 verwachte winst per aandeel volgens de Bloomberg-consensus, tegenover 17 maal de winst voor de DAX. Siemens Energy is dit jaar al met 77% gestegen en noteert tegen vrijwel dezelfde koers-winstverhouding als Rheinmetall. Bij zo'n waarderingsniveau lijken positieve verrassingen onwaarschijnlijk, maar kan elke tegenslag wel een grote impact hebben.

De Duitse beurs bestaat evenwel niet uitsluitend uit largecaps. Kleinere ondernemingen hebben verschillende troeven in handen. Ze zijn dit jaar weliswaar al met 25% gestegen, maar hebben gemeten over vijf jaar nog een grote achterstand op hun grotere broers. Ze zijn minder blootgesteld aan de grillen van de wereldhandel, maar profiteren mee van de binnenlandse herstelplannen en kunnen, als er een positieve vertrouwensspiraal op gang zou komen, de komende kwartalen dan ook een bijzonder sterk parcours afleggen.

Of het enthousiasme dat sinds kort weer over het land heerst zal standhouden, ligt in de handen van de nieuwe regering. Als die in staat is deze ontwikkeling aan de gang te houden zoals dat tot nu toe is gelukt, zal ze de vruchten kunnen plukken van een – gedeeltelijke – heroriëntering van de kapitaalstromen die traditioneel naar de Verenigde Staten vloeiden, terwijl andere Europese landen door budgettaire problemen maar moeilijk van de grond komen. De eerste tekenen zijn alvast bemoedigend.

Breekt na het tijdperk van Silicon Valley nu dat van de 'Metall Valley' aan de Rijn aan?

Disclaimers: De informatie, gegevens en opinies van LFDE in dit stuk worden louter ter informatie verstrekt en vormen bijgevolg geen aanbod om enig effect te kopen of verkopen, geen beleggingsadvies en geen financiële analyse. Prestaties uit het verleden vormen geen indicatie voor toekomstige resultaten. De geciteerde effecten en sectoren worden als voorbeeld gegeven en er is geen garantie dat ze in de portefeuille opgenomen worden.