LGIM stapt weer in Italiaanse staatsleningen
De Britse vermogensbeheerder Legal & General Investment Management (LGIM) belegt weer in Italiaanse staatsobligaties nadat de koers het laagste punt in vijf jaar heeft bereikt.
Italiaanse staatsobligaties zijn nog steeds erg risicovol. Maar daar wordt de belegger nu ook voor beloond, stelt Christopher Jeffery, vastrentende waarde strateeg bij LGIM. “Italië is nu de goedkoopste staat met een investment grade rating, maar er blijven op de lange termijn serieuze vragen bestaan over de houdbaarheid van de Italiaanse staatsschuld in een recessie.”
LGIM is bereid dit risico te nemen nu beleggers daar in de vorm van een hogere rente voor worden gecompenseerd. Bovendien verwacht de vermogensbeheerder een compromis tussen de Europese Commissie en de Italiaanse regering over de schuldontwikkeling.
De huidige financiële situatie van Italië is volgens Jeffery anders dan tijdens de schuldencrisis in de eurozone in 2011/2012. Toen kampten verschillende Europese perifere landen met grote tekorten op de lopende rekening. Italië heeft momenteel een overschot op deze rekening, hetgeen betekent dat het land eigenlijk helemaal geen buitenlands geld nodig heeft. Italië moet er alleen voor zorgen dat Italianen hun geld binnen de landsgrenzen houden, aldus Jeffery. De huidige Italiaanse situatie is het best te vergelijken met die van Portugal in 2015/16.
De Portugezen hadden destijds een vergelijkbare staatsschuld en zagen hun begroting afgekeurd worden door de EU waarna ze een herziene versie moesten presenteren en financiële markten weer kalmeerden.
Het verschil is echter dat Italië ‘too big to fail’ is en, en dat Rome zich daarvan bewust is. Daardoor kan de Italiaanse regering zich zo fel opstellen tegenover de Europese Commissie. Brussel heeft wel een troefkaart, stelt Jeffery. Wanneer de situatie zo escaleert dat Italië een downgrade krijgt en vervalt tot de ‘junkstatus’, dan vallen Italiaanse staatsobligaties niet meer binnen de criteria van de ECB voor het herbeleggen van aflopende obligaties op de balans. Ook worden ze onbruikbaar als onderpand voor Italiaanse banken, waarmee een val dreigt voor het hele Italiaanse financiële systeem.
Omdat Italië rekening moet houden met de gevolgen van een downgrade en de Europese commissie moet uitkijken voor besmettingsgevaar, verwacht LGIM uiteindelijk dat beide partijen tot een compromis zullen komen. Hierin zal de Italiaanse regering de groeiverwachtingen moeten bijstellen en toezeggingen moeten doen over het aan banden leggen van de staatsschuld.
