Staking van de rendementen of van de beleggingsstromen in 2020?

Door Igor de Maack, Beheerder en woordvoerder van het beheer, DNCA Investments

Igor de Maack

Op de 30e stakingsdag tegen de pensioenhervormingsplannen in Frankrijk bekijken we of in 2020 ook de rendementen of de beleggingsstromen van de twee grote activaklassen – aandelen en obligaties - in ‘staking’ zullen gaan.

Weinig beleggers zijn vandaag geneigd om hun spaargeld in te zetten op obligaties omdat de renteniveaus abnormaal laag zijn en de inflatierisico’s aanzwellen (aangekondigde verhoging met 6,2 % van het minimumloon in het Verenigd Koninkrijk). Wat aandelen betreft, lieten de meeste indexen duizelingwekkende prestaties optekenen in 2019 (soms boven de 30 % met herbelegde dividenden). Sommige beleggers zullen zich dan ook terecht afvragen of het wel verstandig is om in dit stadium van de cyclus hun meerwaarden te herbeleggen op de beurs. Temeer daar de goudprijs opnieuw boven de 1525 dollar per ounce is opgeveerd, wat wijst op een behoefte aan veiligheid.

Europese en opkomende aandelen hebben wat hun beleggingsstromen en rendementen betreft zwaar te lijden gehad onder het beleid van Donald Trump, dat financieel isolationisme voorstaat. Sinds 11/2016 heeft die er mee voor gezorgd dat de mondiale liquiditeitsstromen uitdroogden in het voordeel van de Verenigde Staten. Nochtans zijn de groeilanden vandaag goed voor bijna 40 % van het wereldwijde nominaal bbp, terwijl hun gewicht in de wereldwijde beursindexen (MSCI EM) minder dan 13 % vertegenwoordigt. Daar waar het toenemende aandeel van de groeilanden in het wereldwijde bbp en de stijging van hun beurskapitalisatie in de mondiale indexen perfect gelijke tred hielden tussen 2002 en 2010, is de beurskapitalisatie sindsdien in verhouding onophoudelijk gedaald in die indexen terwijl het gewicht van deze landen in de wereldeconomie aangroeide van 5 % tot bijna 40 %. De maturiteit van de marktstructuren en de onvoorspelbare wisselkoersbewegingen kunnen een verklaring zijn voor deze discrepantie.

Vroeg of laat komt er ongetwijfeld een inhaalbeweging, net als voor het rendementsverschil tussen Europese en Amerikaanse aandelen. Wanneer dat zal zijn, dat is voor activabeheerders de hamvraag. Misschien moeten we ons dit jaar toespitsen op de beleggingsstromen. Die zouden kunnen omkeren ten gunste van aandelen en ten nadele van obligaties. Sinds januari 2017 vloeide meer dan 700 miljard dollar weg uit aandelenfondsen, terwijl voor bijna 600 miljard dollar werd ingetekend op obligatiefondsen. Dit verhinderde de aandelenmarkten niet om tijdens de periode vooruitgang te boeken. De dynamiek van de beleggingsstromen is dus soms moeilijk te interpreteren en moet altijd met de nodige voorzichtigheid benaderd worden.