Is de value rally duurzaam?
Door Richard Halle, beheerder van het M&G (Lux) European Strategic Value Fund
 Richard Halle |
De verkoopgolf in de VS werd aangevoerd door grote technologieaandelen. Die hadden de markt de afgelopen jaren voortgestuwd, maar ondervinden nu de gevolgen in het vooruitzicht van hogere rentevoeten. De value-factor, of -stijl, heeft daarentegen dit jaar goed gepresteerd, omdat de beleggers de voorkeur gaven aan goedkopere value-bedrijven in plaats van aan hoogvliegende groeiaandelen.
Als waardebeleggers juichen we deze ontwikkeling toe en denken we dat de marktdeelnemers zich serieus moeten afvragen of deze waarderally duurzaam is of weer eens van voorbijgaande aard.
Gedragsfactoren zorgen voor extreme waarderingsspreiding
Tijdens de COVID-19 pandemie raakte de 13 jaar lange trend tegen waarde als stijl in een stroomversnelling, zij het met een korte pauze. Het resultaat is een situatie waarin de waarderingsspreiding tussen de goedkoopste en de duurste aandelen in de markt nog nooit zo extreem is geweest als nu.
Volgens ons is deze marktkoersen in de eerste plaats ingegeven door gedragsfactoren, en niet zozeer door de onderliggende fundamentele factoren van de bedrijven: een zichzelf versterkende cyclus van een langetermijntrend in combinatie met een vooringenomenheid om deze trend voor onbepaalde tijd te extrapoleren. Dat dreef de markt tot steeds hogere waarderingen. Dit narratief heeft alle waarderingsgrenzen weggevaagd, waarbij particuliere, kwantitatieve en passieve beleggers zich allemaal op dezelfde aandelen stortten, wat tot een onhoudbare prijsvorming leidde.
Met andere woorden, de koers was een sterke factor die ervoor zorgde dat beleggers zich op bepaalde delen van de markt stortten en de waarderingen negeerden. Bijgevolg denken we dat de waarderingen van veel groei-, hoogrenderende en 'concept'-aandelen overdreven zijn. We zien niet in hoe de fundamentals zo'n grote discrepantie in de waarderingen kunnen rechtvaardigen.
Het decennium van de "goedkope activa"?
De huidige correctie zal waarschijnlijk schokkend zijn voor veel trendvolgende beleggers. Deze pijnlijke ervaring zou de cyclus van ongedifferentieerde aankopen eindelijk kunnen doorbreken. Na de grote dalingen van concept- en groeiaandelen, en met een mogelijk krapper monetair beleid dit jaar, zouden de beleggers zich wel eens kunnen beginnen afvragen welke prijs ze moeten betalen voor hooggewaardeerde bedrijven in tal van sectoren.
Wij hebben lang gesteld dat de waarderingen van groeiaandelen overdreven waren en dat value weer in de gratie zou komen. Medio 2020 suggereerden we dat de jaren 2020 wel eens het decennium van de 'goedkope activa' zou kunnen worden. Het heeft tot nu geduurd en het vooruitzicht op renteverhogingen zorgde voor een verandering van het sentiment. Door het mogelijke einde van het tijdperk van goedkoop geld voelen we ons nog comfortabeler bij onze inschatting van het klimaat in dit decennium.
De beleggers zullen meer aandacht besteden aan de fundamentals en aan de waardebepalende factoren. Dit zal de meest gunstige ontwikkeling zijn voor value-aandelen die niet meer in trek zijn.
