Enorme Poolse gasreserves zijn goed voor Europa en slecht voor Moskou
Enorme gasreserves die zich in de Poolse bodem bevinden zouden het Westen kunnen bevrijden van zijn afhankelijkheid van Russisch gas. Volgens de Britse krant The Times hebben energieconsultants van het bedrijf Wood Mackenzie de gasreserves onder Noord- en Centraal Polen becijferd op 1,36 biljoen kubieke meter.
Worden deze reserves bevestigd dan zou dat de Europese reserves met 47% doen toenemen en een meer betrouwbaar alternatief bieden dan de Russische gasreserves. Zowel ConocoPhillips als Exxon Mobil beginnen volgende maand naar gas te boren in de streek van Gdansk. Daarbij zullen ze een nieuwe Amerikaanse spitstechnologie gebruiken.
De afhankelijkheid van de EU om gas te betrekken bij het Russische staatsmonopolie Gazprom is al langer een doorn in het oog van vele Europese leiders. Vorig jaar haalde Europa 33% van zijn aardgas in Rusland, een land dat er niet voor terugdeinst om zijn reserves als wapen te gebruiken tijdens diplomatieke onderhandelingen. In 2006 sneed Rusland de toevoer van gas naar Oekraïne af na een geschil over prijzen en onbetaalde facturen. Ook in januari 2009 lag een gasleiding tussen Rusland en Oekraïne 3 weken plat vanwege een gelijkaardig dispuut.
De Poolse gasvondsten worden dan ook met groot enthousiasme onthaald. Zijn sommigen er van overtuigd dat piekolie - de term ‘die wordt gebruikt om aan te geven wanneer het einde van goedkope olie zal worden bereikt- al een feit is, dan blijven de onontgonnen gasreserves steeds verder stijgen. Amerika beschikt over 100 biljoen m³ aan gasreserves, Australië over 22 biljoen m³ en ook Duitsland, Indië en Zuid-Afrika zitten op aanzienlijke reserves. Een evolutie die door velen wordt geïnterpreteerd als een aanwijzing dat Rusland in zijn recente conflicten met buurland Oekraïne te hoog van stapel is gelopen.
Hulp voor Gazprom zou wel eens uit onverwachte hoek kunnen komen en wel van het Amerikaanse US Environmental Protection Agency: het verbranden van gas voor energiedoeleinden produceert slechts de helft van de koolstofuitstoot van kolen, maar aan de extractie van gas zijn wel ernstige gevolgen voor het milieu verbonden. De boringen gaan tot 6 kilometer onder de grond, terwijl de bodem met chemicaliën en zand moet worden bewerkt om de gasschalieën te doorbreken.
De EPA kondigde onlangs aan de gevolgen van dit procéde voor onze gezondheid te gaan onderzoeken. De kans dat Europese zusterorganisaties die zet volgen lijkt dan slechts een kwestie van tijd.