Redding banken door de belastingbetalers is omgekeerde Robin Hood aldus Kees de Kort
”De redding van de banken door de belastingbetalers is een omgekeerde Robin Hood. Het waren juist de vreemd vermogensverschaffers die de klappen hadden op moeten vangen, zij worden nu ontzien en trekken ten onrechte aan het kortste eind” aldus de Kort. De banken zouden gedwongen moeten worden om hun uitstaande obligaties om te gaan zetten in aandelen. Dit werkt dan twee kanten op: minder schulden en meer eigen vermogen.
Dit lijkt ongebruikelijk maar is het zeker niet. Zo hanteerden General Motors , Versatel en Washington Mutual deze aanpak eerder ook al. ”Het rare is dat de afgelopen jaren vooral de obligatiehouders enorm ontzien werden. De belastingbetalers hebben de obligatiehouders gered. De armen hebben de rijken gered: de omgekeerde Robin Hood” zo stelt de Kort.
Dit is natuurlijk de wereld op zijn kop want vreemd vermogensverschaffers horen juist risico’s te lopen maar dit gebeurde niet. Natuurlijk hebben de debt for equity swaps ook nadelen maar dat is nu eenmaal logisch aldus de Kort. Het is een kwestie van wie laat je de schade te betalen. Dit is ten onrechte want de obligatiehouders hebben wel jaren lang forse effectieve rendementen kunnen behalen op de leningen van de banken.
Debt for equity swaps waren nodig in plaats van het door de belastingbetaler te laten oplossen
Wellink heeft het over vertrouwen dat er niet is
Er is verder totaal geen vertrouwen tussen de banken onderling. De toezichthouders pretenderen dit wel maar onlangs gaf Van Lanschot aan dat het vertrouwen totaal weg is. Nout Wellink stelt dat het vertrouwen wel aanwezig maar de banken onderling hebben totaal geen vertrouwen in elkaar. ”Wellink roept eerder wantrouwen op dan vertrouwen” aldus de Kort.
De recente stresstesten bieden totaal geen perspectief want de uitslagen hiervan stonden van te voren alvast. De Kort verwijst naar de Chinese stresstesten waar er van uitgegaan werd dat de vastgoedprijzen zouden kunnen halveren. Daarentegen speelden lagere prijzen voor Europees vastgoed amper een rol voor de Europese stresstesten.
Dit lijkt ongebruikelijk maar is het zeker niet. Zo hanteerden General Motors , Versatel en Washington Mutual deze aanpak eerder ook al. ”Het rare is dat de afgelopen jaren vooral de obligatiehouders enorm ontzien werden. De belastingbetalers hebben de obligatiehouders gered. De armen hebben de rijken gered: de omgekeerde Robin Hood” zo stelt de Kort.
Dit is natuurlijk de wereld op zijn kop want vreemd vermogensverschaffers horen juist risico’s te lopen maar dit gebeurde niet. Natuurlijk hebben de debt for equity swaps ook nadelen maar dat is nu eenmaal logisch aldus de Kort. Het is een kwestie van wie laat je de schade te betalen. Dit is ten onrechte want de obligatiehouders hebben wel jaren lang forse effectieve rendementen kunnen behalen op de leningen van de banken.
Debt for equity swaps waren nodig in plaats van het door de belastingbetaler te laten oplossen
Wellink heeft het over vertrouwen dat er niet is
Er is verder totaal geen vertrouwen tussen de banken onderling. De toezichthouders pretenderen dit wel maar onlangs gaf Van Lanschot aan dat het vertrouwen totaal weg is. Nout Wellink stelt dat het vertrouwen wel aanwezig maar de banken onderling hebben totaal geen vertrouwen in elkaar. ”Wellink roept eerder wantrouwen op dan vertrouwen” aldus de Kort.
De recente stresstesten bieden totaal geen perspectief want de uitslagen hiervan stonden van te voren alvast. De Kort verwijst naar de Chinese stresstesten waar er van uitgegaan werd dat de vastgoedprijzen zouden kunnen halveren. Daarentegen speelden lagere prijzen voor Europees vastgoed amper een rol voor de Europese stresstesten.
