De val van Athene
De moedige Griekse premier George Papandreou probeert dit weekend een nieuwe regering te vormen en een vertrouwensstemming te overleven. Maar zijn pogingen om zijn land van het financiële débâcle te redden maken geen enkel verschil meer uit, schrijft Lex Column (Financial Tims). Beelden van woedende manifestanten die door de politie met traangas uiteen worden gedreven hebben de financiële markten ervan overtuigd dat het Griekse faillissement onontkoombaar is geworden.
De Europese leiders verwarren daarenboven solvabiliteit met liquiditeit. Het liquiditeitsprobleem is makkelijk oplosbaar (indien de verschillende partijen 113 miljard euro kunnen vinden bovenop de 57 miljard euro die het land al kreeg), het solvabiliteitsprobleem niet.
Want zelfs indien Griekenland 30 miljard euro ophaalt bij de privatisering van een aantal staatsbedrijven, het land al de strenge budgettaire doelstellingen realiseert die het kreeg opgelegd en zijn economie ziet groeien in lijn met de optimistische officiële voorspellingen... dan nog zal de staatsschuld in 2014 de 150 % van het Griekse bruto binnenlands product (bbp) overtreffen. Daarenboven zou het gros van deze schulden in openbare handen zijn (Europese overheden, de Europese Centrale Bank en het IMF).
De financiële markten gaan er van uit dat al deze pogingen tevergeefs zijn. Griekenland moest gisteren 17% rente betalen op staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Dat en de chaos die heerst in de straten van Athene laten weinige andere mogelijkheden over dan het -zo ordelijk mogelijk- organiseren van een schuldherschikking of faillissement.
De enige uitweg voor Griekenland is het verlaten van de eurozone en dus de herinvoering van een nieuwe drachme, schrijft Johan Van Overtveldt in Trends. Die nieuwe munt zal fors devalueren ten opzichte van de euro en de dollar. Alzo zal het land de nodige impulsen krijgen om tot een forse toename van haar export te komen waardoor er een belangrijke compensatie optreedt voor de binnenlandse vraag die afgeknot wordt in het kader van de saneringsinspanningen. Bovendien ontstaat er dan opnieuw een perspectief van mogelijke vooruitgang, een begrip dat vandaag compleet verdwenen is uit de Griekse samenleving.
Uiteraard zal ook een exit uit de euro erg pijnlijk zijn maar vandaag zit Griekenland in een volstrekt uitzichtloos parket. De schulden in euro zullen escaleren in drachmes maar in het kader van een formele default moet en kan een genegocieerde schuldkwijtschelding hier soelaas brengen.
Express.be
De Europese leiders verwarren daarenboven solvabiliteit met liquiditeit. Het liquiditeitsprobleem is makkelijk oplosbaar (indien de verschillende partijen 113 miljard euro kunnen vinden bovenop de 57 miljard euro die het land al kreeg), het solvabiliteitsprobleem niet.
Want zelfs indien Griekenland 30 miljard euro ophaalt bij de privatisering van een aantal staatsbedrijven, het land al de strenge budgettaire doelstellingen realiseert die het kreeg opgelegd en zijn economie ziet groeien in lijn met de optimistische officiële voorspellingen... dan nog zal de staatsschuld in 2014 de 150 % van het Griekse bruto binnenlands product (bbp) overtreffen. Daarenboven zou het gros van deze schulden in openbare handen zijn (Europese overheden, de Europese Centrale Bank en het IMF).
De financiële markten gaan er van uit dat al deze pogingen tevergeefs zijn. Griekenland moest gisteren 17% rente betalen op staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Dat en de chaos die heerst in de straten van Athene laten weinige andere mogelijkheden over dan het -zo ordelijk mogelijk- organiseren van een schuldherschikking of faillissement.
De enige uitweg voor Griekenland is het verlaten van de eurozone en dus de herinvoering van een nieuwe drachme, schrijft Johan Van Overtveldt in Trends. Die nieuwe munt zal fors devalueren ten opzichte van de euro en de dollar. Alzo zal het land de nodige impulsen krijgen om tot een forse toename van haar export te komen waardoor er een belangrijke compensatie optreedt voor de binnenlandse vraag die afgeknot wordt in het kader van de saneringsinspanningen. Bovendien ontstaat er dan opnieuw een perspectief van mogelijke vooruitgang, een begrip dat vandaag compleet verdwenen is uit de Griekse samenleving. Uiteraard zal ook een exit uit de euro erg pijnlijk zijn maar vandaag zit Griekenland in een volstrekt uitzichtloos parket. De schulden in euro zullen escaleren in drachmes maar in het kader van een formele default moet en kan een genegocieerde schuldkwijtschelding hier soelaas brengen.
Express.be
