Amerikaanse aandelen historisch gezien fors beter dan obligaties

Kijkende naar de lange termijn rendementen van de Amerikaanse aandelen, gemeten middels de S&P 500 index, dan zien we een forse outperformance ten opzichte van korte en lange Amerikaanse obligaties. Uiteraard is dit niet verwonderlijk want de risico’s van aandelen zijn doorgaans ook fors hoger dan die van korte en ook langere staatsleningen.

Rendementen Amerikaanse beurzen vanaf 1958 t/m okt. 2014

Aandelenrendementenamerika

Amerikaanse aandelen fors beter

De onderstaande tabel toont in het kort de belangrijkste karakteristieken van de Amerikaanse markten gemeten van 1950 tot en met heden. We zien hier inderdaad dat het risico, gemeten middels de standaarddeviaties, van aandelen enorm veel groter is dan voor die van korte en lange termijn staatsleningen. Bij de korte leningen is het verschil zo’n factor 8: 1,91 versus 15,87 procent. Bij de langere leningen (doorgaans 10 jaars) zien we het risico fors kleiner worden maar bedraagt nog steeds zo’n factor 3 verschil.

Enorme nominale verschillen

Wanneer u in 1950 1 dollar had geïnvesteerd had u middels de S&P 500 aandelen een astronomische 1979 dollar nu overgehouden. Wat u overhoud van beleggingen in Amerikaanse korte en lange leningen was uiteraard fors lager. Het is opvallend dat de nominale rendementsverschillen enorm fors zijn. Die 1979 dollar die u via de S&P 500 had overgehouden is maar liefst ruim 73 maal het nominale rendement van lange leningen. Voor de korte leningen is het verschil ruim factor 86.

Verschillen door herbeleggingen

Deze enorme verschillen zijn grotendeels te verklaren door het rente-op-rente effect dat zich na een langere tijd pas laat zien. Hiermee bedoelen we dat wanneer u ieder jaar het ontvangen rendement (via koerswinsten en dividenden) wederom zou herinvesteren dan ontstaat er een soort exponentieel effect dat Albert Einstein ook wel het 8e wereldwonder noemde.

Delisting bias

Daarnaast is er natuurlijk een enorme delisting bias. Hiermee bedoelen we dat de hier getoonde rendementen op basis zijn van jaarlijkse rendementen van de index. Mocht er een bedrijf uit de S&P 500 failliet gaan (en dat gebeurt vaak) dan komt er automatisch een vers aandeel in voor terug. Zo houdt u als indexbelegger op termijn eigenlijk alleen maar de lange termijn winnaars. Wanneer u als belegger echter hetzelfde mandje met aandelen zou aanhouden dan heeft u uiteraard wel te lijden aan het feit dat er aandelen failliet gaan/fors dalen en uit de S&P 500 verdwijnen.