Na een recente trip door China zet Keith Wade, hoofdeconoom van Schroders , een aantal observaties over de Chinese economie op een rij. Wade constateert een beweging richting meer centralisatie van de macht en minder marktgebaseerde oplossingen.
Het volgen van de economie van China heeft veel weg van het turen door de smog in Beijing. Data is niet erg transparant. De belangrijkste observaties van Wade over China:
Er is een significante onevenwichtigheid in de vastgoedmarkt. Het aanbod is al vier jaar groter dan de vraag.
Het probleem is het meest urgent buiten de Tier1-steden.
Problemen in de vastgoedmarkt betekenen automatisch problemen voor banken.
Bedrijven in China worden geconfronteerd met hogere lonen, energielasten en striktere milieuwetgeving. De overcapaciteit veroorzaakt minder mogelijkheden om de hogere kosten door te berekenen.
In het westen zouden bedrijven dan reorganiseren, met hogere werkloosheid tot gevolg. In China gaat alles anders.
Het lijkt erop dat de arbeidsmarkt stabiel blijft.
Bedrijfswinsten komen onder druk te staan. De gevolgen zijn zichtbaar in de armzalige prestaties van de aandelenmarkt.
Beleidsmakers zijn bereid prijsdalingen in de vastgoedsector toe te laten, maar stabiliteit blijft het sleutelwoord.
Liberalisering wordt voorlopig geparkeerd.
Communistische Partij keert zich af van liberale oplossingen. Zij wil voorkomen, wat in het Westen gebeurde, waar een ineenstorting van de vastgoedmarkt de economie en de banken in een neerwaartse spiraal stortte.
De conclusie van Wade is dat een systeemcrisis en harde landing waarschijnlijk worden voorkomen, maar een aantal jaar van trage groei is onvermijdelijk. De overheid heeft voldoende armslag om te stimuleren en de groei rond de 7% te houden. Het gevaar is dat overcapaciteit blijft bestaan en China een Japan-scenario met deflatie riskeert.
